piątek Kwi 26th, 2024

Wielka cisza (22.03.2008)

 Wielka Sobota, 22.03.2008 

Wielka cisza             

           „Co się stało? – pyta autor starożytnej homilii. - Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków”.
Kontemplując ciszę Wielkiej Soboty rozważam słowa chrześcijańskiego Credo: „…zstąpił do piekieł” i czekam – czekam na wschód wielkanocnego poranka.
                Ciszę Wielkiej Soboty przeżywam wraz z Maryją. Jezus z krzyża dał mi Ją za Matkę. Tak jak Jan apostoł zabrałem Ją do siebie, do mojego duchowego życia. Od Niej uczę się dzisiaj zawierzenia Bogu w najtrudniejszych momentach mojego życia. Kiedy wydawało się, że dobro przegrało a zatriumfowało zło, Ona jako jedyna ze wszystkich wierzących, przechowała nienaruszony skarb wiary w swym sercu.  „Głęboka ciemność grobu zapowiada Jej sercu wielką światłość Zmartwychwstania. W swej wierze nie wątpi ani na chwilę, że Jezus jest „Światłością świata”, że jest „Zmartwychwstaniem”.
                Maryjo, proś dla nas o łaskę żywej wiary – wiary, która pomoże przetrwać największe ciemności naszej duszy.                   

         Ks. Dominik Samulak, Lublin

 
TOP