Na wieki będę sławił łaski Pana (20.03.2008)

Wielki Czwartek, 20.03.2008 – Łk 4,16-21 

Na wieki będę sławił łaski Pana (Ps 89)

Autor Psalmu 89 mówi o namaszczeniu Dawida i o skutkach tego namaszczenia. Opis namaszczenia Dawida na króla z księgi Samuela kończy się stwierdzeniem: „Począwszy od tego dnia duch Pański opanował Dawida”

                   Jezus przemawiający w synagodze w Nazarecie objawia się jako namaszczony
i posłany. W Nim spełnia się zapowiedź proroka Izajasza. On jest Chrystusem – Pomazańcem Bożym, Namaszczonym, Mesjaszem.
                   Chrześcijanin znaczy „namaszczony”, napełniony Duchem Pana. Dzisiaj, kiedy kościół konsekruje olej krzyżma, poprzez który przekazywany jest dar duchowego namaszczenia, muszę sobie postawić pytanie: czy wysławiam Pana ze tę wielką łaskę bycia namaszczonym – w chrzcie, bierzmowaniu, sakramencie święceń? Czy na co dzień żyję moim namaszczeniem? Czy pamiętam, że otrzymując dar duchowego namaszczenia otrzymałem udział w kapłańskiej, prorockiej i królewskiej misji Chrystusa?
                 Wdzięczny za dar Ducha Świętego i przygotowując się do odnowienia przymierza chrzcielnego w Wigilię Paschalną, chcę prosić Pana, aby wszyscy ochrzczeni przeniknięci świętym namaszczeniem stawali się coraz bardziej Jego świątynią i wydawali woń niewinnego życia.
 
 Ks. Dominik Samulak, Lublin
TOP