Czwartek, 26 grudnia (Mt 10, 17-22)

Wiara a prześladowania

Szczepan jest pierwszym świadkiem Chrystusa, który przelewa krew, świadom dokonanego wyboru.

We współczesnej refleksji o wierze wymiar ten jest często pomijany, bowiem zgodnie z „duchem czasu” w głoszeniu wiary staramy się akcentować „pozytywne” jej aspekty: uzdrowienie zranień, pokój, radość, zdolność do miłość i przebaczania. Ale te wymiary wiary w żaden sposób nie sprzeciwiają się świadectwu męczenników. W inicjacji, której Jezus udzielał swoim uczniom, element prześladowań i odrzucenia pojawiał się często. Dlatego męczennicy są znakiem, że osobista więź z Chrystusem, czyli wiara, przekracza ziemską miłości, radość czy pokój, a urzeczywistnia życie wieczne, w którym chrześcijanin doświadcza zwycięstwa nad lękiem o swe życie, zwycięża śmierć.

To nie obawa przed prześladowaniami jest sprzeczna z wiarą, dlatego nie proszę, abyś ją ode mnie zabrał, ale naiwne przekonanie, że jeśli wierzę, to we wszystkich działaniach muszę odnieść wymierny, ziemski sukces. Przed taką postawą chroń mnie, Panie.