Poniedziałek, 25 listopada (Łk 21, 1-4)

Dwie monety

W lekturze Ojców Kościoła osoba wdowy jest odczytywana, jako figura Kościoła, który nie znajduje ziemskiego oparcia i materialnych zabezpieczeń, ale całą swą ufność składa w dobroci Boga.

Opisana scena doskonale wpisuje się w ten nurt symbolicznej interpretacji. Kobieta mogła podzielić swój dar, zachowując połowę dla zabezpieczenia podstawowych potrzeb. Lecz ona wszystko składa na ofiarę. Znak całkowitego zaufania Bogu, powierzenia bez reszty swego życia w ręce Boga. Nie kwota daru jest dla Chrystusa ważna, ale intencja, z jaką wierzący go czyni. Wdowa nie szuka ludzkich zaszczytów ani rekompensaty w szacunku innych. Ona po prostu dokonuje aktu zaufania Bogu.

W świecie, który na każda okazję proponuje mi ubezpieczenie, asekurację, pozwól mi bez żadnej przewrotności i w prostocie złożyć całą ufność w Twej miłości. Tak jak uboga wdowa.

ks. Maciej Warowny, © Edycja Świętego Pawła, 2012

TOP