Sobota, 29 grudnia (Łk 2, 22-35)

Radość odejścia

Codziennie odmawiany w brewiarzu na zakończenie dnia kantyk Symeona jest pochwałą Boga, za Jego wierność danym człowiekowi obietnicom.

Symeon jest „syty swych dni”, bowiem ogląda spełnioną nadzieję Izraela. Wiara i zaufanie Bogu pozwalają mu dostrzec zbawienie w dziecku ubogich rodziców, którzy swym zdumieniem potwierdzają, że nie są do końca świadomi, w jak wielkiej i ważnej historii uczestniczą. A wewnętrzny pokój i ufne powierzenie się Bogu przez prorokującego starca utwierdzają w przekonaniu, że dopełnienia naszego życia, do pełni szczęścia dostępnego w ziemskim czasie, potrzeba wyłącznie jednego, namacalnego i osobistego doświadczenia wierności Boga.

Na wzór Symeona daj mi światłe oczy, abym dostrzegał Twą wierność i miłość we wszelkich wydarzeniach mego życia. Daj mi każdego dnia ufnie składać moje Zycie w twoje ręce.

ks. Maciej Warowny

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł