Czwarta Niedziela Adwentu, 23 grudnia (Łk 1, 39-45)

Zanieść Słowo Boga

Chociaż w scenie nawiedzenia najczęściej dostrzegamy nadzwyczajną gotowość Maryi do posługiwania swej krewnej w jej trudnym czasie brzemienności,

to radość Elżbiety znacznie przekracza ramy wdzięczności za tak rozumianą pomoc udzielaną starszej krewnej. Elżbieta dostrzega dar, który Maryja otrzymała od Boga i nie ma wątpliwości, że właśnie tym darem także, a nie tylko ludzkimi siłami, Matka Jezusa pragnie się z nią podzielić. Posłuszeństwo Maryi i jej radosne „Amen!” na wolę Boga staje się źródłem radości dla matki Jana Chrzciciela, która także w swoim życiu doświadcza nadzwyczajne łaski, stając się matką w podeszłym wieku. Prawdziwy dar realizuje się bowiem wówczas, kiedy obdarowani dostrzegają jedyne źródło dobroci, czyli obecność Boga.

Naucz mnie, Panie, dzielić się z bliźnimi moimi siłami i moja wiarą. Daj mi zrozumienie i wdzięczność, że żadna otrzymana od Ciebie łaska nie jest nigdy wyłącznie dla mnie, ale także, aby inni mogli się radować moimi darami.

ks. Maciej Warowny