Środa, 1 października 2008 - Łk 9,57-62
Z ufnością i miłością
Jezus powiedział: Lisy maja nory i ptaki powietrzne gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć (Łk 9,58). Słowa te świadczą o wielkim uniżeniu Pana Jezusa. Iść za Jezusem oznacza uczestniczyć w tajemnicy krzyża. Jezus bowiem na krzyżu położył swoją głowę. Kiedy był najbardziej bezsilny, przybity do krzyża dokonało się najważniejsze: pokonanie szatana, zbawienie człowieka, pojednanie nas z Ojcem.
Posługa głoszenia Ewangelii wymaga pozostawienia wszystkiego: Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda nie nadaje się do królestwa niebieskiego (Łk 9, 62). Uczeń Chrystusa ma być wolnym od wszelkich przywiązań. Wzorem jest dzisiaj święta Teresa od dzieciątka Jezus - karmelitanka, patronka misji, doktor Kościoła. Uczy nas „małej drogi” do Boga, która polega na zaufaniu, pokorze i prostocie. Ufność w miłość Bożą jest sercem jej duchowości. Zostawiła nam też doświadczenie modlitwy, która jest ufna rozmową z Tym, który nas miłuje.
Ks. Adam Jaszcz, Lublin