Szukać skarbu to grzech czy zasługa (20.08.2008)

 piątek, 20 czerwca 2008

Szukać skarbu to nie grzech, to zasługa.

 

To co uznasz za najwyższą wartość stanie się dla ciebie magnesem: o tym marzy twoje serce, twój umysł rozmyśla o tym nawet we śnie, a twoje czyny zmierzają do tego prawie automatycznie. Skarb to w życiu ludzkim duchowy biegun północny -  wszystko jest na niego zorientowane. Jednak skarby w życiu ludzkim to bardzo dynamiczna rzeczywistość – zmieniają się z człowiekiem.

Zasadnym zatem będzie pytanie czy można przestać szukać skarbu?                 Każdy myślę doświadczył, że nasze skarby codzienne są takie kruche i absolutnie nie mogą zapełnić serca. Oczekiwania ludzkie są tak wielkie! Czy napełnił cię kiedyś pieniądz? Czy miałeś doświadczenie pełni, dotykając tylko ludzkiego bogactwa, szczęścia, przyjemności? Nie jest to możliwe bo nasze istnienie jest przygotowane na przyjęcie skarbu którego oczy, uszy i serce nie są w stanie teraz pojąć!!! Zakosztował tego po części autor Ps 4 który miał doświadczenie szczęścia płynącego ze skarbu ziemskiego sukcesu i nagle doświadczył że Niebo oferuje radość jeszcze większą: Ps 4, 7 Wielu powiada:
 «Któż nam ukaże szczęście?
»Wznieś ponad nami,o Panie, światłość Twojego oblicza!8
 Wlałeś w moje serce więcej radości
 niż w czasie obfitego plonu pszenicy i młodego wina. 
           Szukać skarbu to nie grzech to zasługa. W  Mt 13,44-46 pewien człowiek znalazł skarb w ziemi a inny z kolei - poszukiwacz drogocennych pereł – znalazł perłę jedyną. Obydwaj oddali wszystko aby je zdobyć. Ich poszukiwanie zostało zakończone, nie mają już wątpliwości – nic poza skarbem niebieskiego królestwa nie będzie większe.           Skarb musi być właściwy, musi być precyzyjnie określony. Jakiż zawód, jakiż jęk wydobyłbyś z serca gdyby pod koniec życia nagle okazało się, że te domniemane wartości to były śmieci? Jeśli więc podążałbyś za niewłaściwym światłem, to nie można by go było nazwać światłem ale ciemnością. W efekcie twoje życie byłoby bardzo ciemną nocą.
 
          Zadawać pytania, szukać odpowiedzi, szukać tego jedynego skarbu to nie grzech to zasługa, to wręcz konieczność. 

ks. Józef Majchrzyk Kielce - Lublin
TOP