wtorek Kwi 16th, 2024

Odporni na łaskę Bożą! (17.07.2007)

17. lipca – wtorek; Mt 11, 20-24


Odporni na łaskę Bożą!

              

                     Czy zdarzyło się wam ubolewać? Chłopak zapowiadał się wspaniale, zainwestowano w niego wiele i od strony ludzkiej i materialnej. Nie wykorzystał tego, poszedł w złym kierunku. Dużo dostał, mógł dużo osiągnąć, ale zmarnował szansę. Załamujemy ręce. Coś człowieku nakombinował w życiu? Albo ona, piękna dziewczyna, oczko w głowie swego taty. Wszyscy jej zazdrościli domu, urody, takiej to dobrze będzie w życiu ….Niestety, wybrała tak, że teraz nikt jej nie zazdrości. Jakaś głupia miłość, zauroczenie, nie dała sobie przemówić do rozsądku, dziś zmarnowane szanse na piękne życie. Ubolewamy, biadamy!
                    W dzisiejszej Ewangelii Jezus ubolewa nad dwoma miastami: Korozain i Kafarnaum. W tych miastach Jezus dokonał najwięcej cudów, można powiedzieć, że zostawił tam najwięcej swojej łaski i miasta z tego ogromu łaski nie skorzystały, nie nawróciły się, nie odpowiedziały otwarciem się na Boga, tak jak Bóg otworzył się na nie. To nigdy nie pozostaje bez konsekwencji. Chłopak, czy dziewczyna, którzy zmarnowali możliwości rozwoju, które mieli, może kiedyś szczęście w życiu znajdą, ale już nie takie, jakie mogłoby być. O ileż bardziej narażamy się na poważne konsekwencje w życiu, kiedy lekceważymy, czy odrzucamy łaskę Bożą! Jezus mówił do tych miast: „Biada tobie!” Popatrzmy dziś na nasze życie. Czy rzeczywiście mało w nim łaski Bożej? Może zamiast dziękować za to, co otrzymujemy, jęczymy i narzekamy, że ciągle mało i mało. Uwaga, bo może być tak, że Pan nam powie: „Gdyby inni tyle dostali, co ty, dawno przynosiliby wspaniałe owoce”. W wielu ogródkach ludzie robią sobie oczka wodne. Żeby woda w nich była zawsze czysta i przejrzysta, trzeba je zrobić tak, aby do oczka był stały dopływ i odpływ wody. Jeśli woda w oczu będzie stała, szybko się zepsuje i będzie cuchnąć. Łaskę Bożą trzeba przyjmować, tyle ile Pan Bóg jej daje i nie zatrzymywać jej dla siebie, nie gromadzić jej na zapas, ale przekazywać dalej. Nigdy nie zabraknie, będzie jej coraz więcej. W przeciwnym razie marnujemy możliwości, marnujemy szanse na piękne życie!


 Ks. Robert Muszyński 


(Medytacja wygłoszona 17.07.2007 w Radiu Lublin 89,9 FM o godz. 6.20 - Słowo na dziś)
TOP